Ulokowana na wyspie Skye destylarnia powstała w 1830 roku za sprawą Hugha i Kenneta MacAskillów. Początkowo ulokowali oni zakład w Snizort, później przenieśli go do Carbost. Nadali mu nazwę nawiązującą do krajobrazu wyspy (talisker w gaelickim oznacza 'skalistą krainę'). W XIX wieku zakład zmieniał właścicieli, ale jednocześnie wciąż się rozwijał. Na początku XX wieku związał się z Distillers Company Limited. Obecnie należy do Diageo. W 1960 destylarnia uległa poważnemu uszkodzeniu w wyniku pożaru. Po dwóch latach wznowiono produkcję, jednak remontu nie potraktowano jako okazji do zasadniczej modernizacji gorzelni. Wiele rozwiązań pozostało zgodnych z tradycyjnymi wzorcami. Obecnie moce produkcyjne zakładu wynoszą 3,3 mln litrów. Jest on wyposażony w stalową kadź zacierną, 8 sosnowych kadzi fermentacyjnych i 5 alembików. Są one dość nietypowe. Dwa pierwszej destylacji zakończone są łącznikami w kształcie litery U. Alembiki destylacji końcowej wyposażono w chłodnice wężowo – kadziowe. Twarda i torfowa woda służąca do produkcji pobierana jest ze strumienia Carbost Burn. Beczki, w których leżakują destylaty nie są specjalnie dobierane pod kątem trunku, jaki był w nich wcześniej. Natomiast już w magazynie wystawia się je na silne działanie morskiej, wilgotnej bryzy. Malty Taliskera służą do zestawiania blendu Johnnie Walker Green Label. Ponadto są dostępne na rynku w kilku wersjach. Podstawą oferty firmy są malty 10- i 18-letni oraz Distillers Edition (finiszowana w beczkach po Oloroso) i Talisker 57* North. Uzupełniają ją edycje 25 year old, 30 year old, Talisker Storm oraz Talisker Port Ruighe. Do sklepów wolnocłowych kierowany jest Talisker Dark Storm (dojrzewający w mocno wypalanych beczkach) oraz wersja 27-letnia. W gorzelni działa centrum dla zwiedzających. W 2013 roku zostało ono otwarte po remoncie połączonym z rozbudową.